1. alpska divizija Taurinense

1. alpska "torinska" divizija
Grb 1. alpska divizije
Komandanti
Komandant	General Lorenco Vivaldo; značajni komandanti: Đovani Espozito, Pirci Biroli, Renco Dalmas, Karlo Vekareli, Luis Nuvoloni, Pavle Mikeleti, Pavle Puntoni, Đovani Makario
Angažman

1. alpska "torinska" divizija sa sjedištem u Torinu je bila vojska Kraljevine Italije od ujedinjenja Italije 1861. godine do osnivanja Republike Italije 1946. godine.

Istorija

Divizija je formirana 10. septembra 1935. godine, zasnovana na 3. i 4. alpskom puku i 1. artiljerijskom puku. Neka odjeljenja su privremeno objedinjena u alpsku diviziju "Pusterija" iz dolomitske Pustriške doline. Divizija je učestvovala u različitim operacijama u Etiopiji (1935-36).

Naziv i Formiranje

Naziv "torinska" potiče od rimskog naziva grada Torino (Augusta Taurinorum) i većine vojnika okolne doline u sastavu formirane divizije. Kroz reorganizaciju postojećeg 1. glavnokomandujućeg štaba u Torinu 10. septembra 1935, ulaskom 1. alpskog artiljerijskog puka, komandni i vojni kadar obuhvata vojnike dolomitske Pustriške doline, i iz oblasti Južnog Tirola.

Operacije u Etiopiji 1935

Kada je Italija odlučila da napadne Etiopiju 1935. godine, priključena je 5. alpska divizija Pusterija, i dvije specijalizovane artiljerijske baterije planinske pješadije i poslate u Eritreju. Priključene jedinice vratile su se u Torino posle povratka "Divizije Pusterija" u Italiju 1937. godine.

Operacije u Francuskoj 1940

Operacije u Zapadnim Alpima počinju 10. juna 1940. na frontu u sektoru u južnog masiva Glarnskih Alpa. 24. juna 1940. u borbama u Francuskoj, zauzima Bur Sen Moris. Nakon predaje Francuske garnizon je ostao u Bur Sen Morisu do januara 1942.

Operacije u Jugoslaviji

U januaru 1942. godine, 9. istočna armija zauzima dio Balkana sa 4 armijska korpusa. Divizije Parma, Peruđa, Brener Areco i Firenca zauzimaju Albaniju, divizije Marki i Mesina sa 28. brigadom zauzimaju primorje u Dalmaciji, a 1. alpska divizija, divizije Venecija, Ferara i Emilija, određene za Crnu Goru, Hercegovinu i sektor Skadar-Kosovo, po dolasku u Dubrovnik, fokusiraju se u Mostaru.

U januaru 1943. godine vojska Kraljevine Italije ima ukupno oko 900.000 ljudi između Balkana i Francuske. 230.000 u Provansi i na Korzici, 300.000 u Jugoslaviji, 300.000 u Albaniji i Grčkoj i 53.000 u Egejskom moru, pod komandom generala Ezija Rosija sa mjestom štaba u Tirani. 1. alpska "torinska" divizija od 15. aprila do 31. maja učestvuje u anti-partizanskim operacijama u Hercegovini.

Dolazak u Crnu Goru

U avgustu 1942. pod komandom generala Lorenca Vivalda divizija je upućena u Crnu Goru.

Reference

• Karlo Palumbo - Predaja ili borba, Tom 1, Situacija italijanskih trupa u inostranstvu
• Raznovrsna Hrvatska