Čerević
| Čerević | |
|---|---|
|
| |
| Osnovni podaci | |
| Država |  Srbija
|
| Pokrajina | Vojvodina |
| Upravni okrug | Južnobački |
| Opština | Beočin |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo (2022) | 2826 |
| Gustina stanovništva | 87 st./km² |
| Geografija | |
| Koordinate | 45°13′06″N 19°39′33″E / 45.218333°N 19.659166°E |
| Nadmorska visina | 121 m |
| Površina | 32,4 km² |
  Čerević Čerević (Srbije) | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski kod | 21311 |
| Pozivni broj | 021 |
| Registarska oznaka | NS |
Koordinate: 45° 13′ 06" SGŠ, 19° 39′ 33" IGD
Čerević je naselje u Srbiji u opštini Beočin u Južnobačkom okrugu. Administrativno pripada opštini Beočin. Selo se nalazi uz Dunav, na ušću Čerevićkog potoka u Dunav, i podno Fruške gore na čijim padinama se i nalazi deo sela. Selo se pruža duž podunavskog puta i uz potok, tako da ima poluzvezdasti oblik. Od Novog Sada je udaljeno 24 km.
Prema popisu iz 2002. bilo je 2826 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 2510 stanovnika).
Istorija[uredi | uredi kod]
Prvi put je pomenut još 1189. godine u Povelji Pape Inoćentija III u kojoj se Čerević spominje kao stara katolička župa. Kao utvrđeno naselje spominje se 13.. godine, a 1372. već se vodi kao varoš. Dolaskom Turaka u Čerević 1526. godine katiličko stanovništvo se na poziv crkve raseljava,dok u selu ostaje pravoslavno stanovništvo. Do doseljavanja turskog stanovništva Čerević je bio delimično opusteo. Za vreme Turaka Čerević je bio kasaba sa razvijenim zanatstvom i poljoprivredom i institucijama koje prate život ovog naseljenog mesta, što potvrđuje i Evlija Čelebija. Već 1608. godine u Čereviću postoji škola, nekoliko džamija i pravoslavna crkva. Pre Drugog svetskog rata u Čereviću je živelo dosta Nemaca, koji su se posle iselili. Danas Čerević ima: crkveni muzej, zavičajni muzej, školu, katoličku crkvu i pravoslavnu crkvu.
U Čereviću se nalazi organizacija Udruđenje 'Omladine Čerevića' koja je pokazala zavidne rezultate na ekoloskom i kulturnom nivou i koja je ozivela duh nekadašnjih radnih akcija.
U Čereviću se nalazi vinarija „Belo Brdo“ koja je osvojila devet medalja na međunarodnom ocenjivanju vina u Beču 2013. godine.[1]
Naselja pored Čerevića[uredi | uredi kod]
Šakotinac i Brazilija su naselja koja se naslanjaju na Čerević, i njegov su sastavni deo, ali zvanično nisu deo sela. Nalaze se uz magistralni put (Brazilija) i uz Šakotinački potok (Šakotinac) na istočnoj strani sela, prema Beočinu. Stanovnici su mahom radnici Beočinske fabrike cementa koja se nalazi na manje od 2 kilometra od ovih naselja.
Na zapadnom izlazu iz sela, prema Banoštoru, duž regionalnog puta uz Dunav, proteže se vikend naselje.
Saobraćaj[uredi | uredi kod]
Čerević se nalazi na regionalnom putu uz Dunav, koji povezuje Novi Sad, Beočin i Ilok u Hrvatskoj. Granični prelaz je kod Neština.
Iz sela polazi asfaltni put koji vodi u Nacionalni park Fruška gora, i njime se dolazi do poznatih odmarališta Testera i Andrevlje, i zatvorenog iskopa kreča Beočinske fabrike cementa nedaleko od Andrevlja. Čerević povezan direktnom autobuskom linijom s Novim Sadom, broj 79.
Poznati Čerevićani[uredi | uredi kod]
- Jovan Grčić Milenko, pesnik i književnik
- Milenko Šerban, slikar
- Jovan Soldatović, vajar
Demografija[uredi | uredi kod]
U naselju Čerević živi 2271 punoletni stanovnik, a prosečna starost stanovništva iznosi 39,1 godina (37,8 kod muškaraca i 40,4 kod žena). U naselju ima 1019 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,77. Pored starosedelačkog stanovništva šezdesetih godina ovde je doseljeno preko 150 porodica, mahom iz krajine iz okoline Prnjavora i Banja Luke. Ovo naselje je uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine) (81%). Pored njih ima i Hrvata (6%) i Slovaka (3%). Ostalih nacionalnosti ima znatno manje.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Etnički sastav prema popisu iz 2002. | ||||
|---|---|---|---|---|
| Srbi | 2288 | 80.96% | ||
| Hrvati | 169 | 5.98% | ||
| Jugosloveni | 88 | 3.11% | ||
| Slovaci | 66 | 2.33% | ||
| Mađari | 52 | 1.84% | ||
| Nemci | 11 | 0.38% | ||
| Ukrajinci | 6 | 0.21% | ||
| Rusi | 6 | 0.21% | ||
| Slovenci | 5 | 0.17% | ||
| Makedonci | 5 | 0.17% | ||
| Muslimani | 4 | 0.14% | ||
| Albanci | 4 | 0.14% | ||
| Česi | 3 | 0.10% | ||
| Crnogorci | 3 | 0.10% | ||
| Rusini | 1 | 0.03% | ||
| Bunjevci | 1 | 0.03% | ||
| nepoznato | 82 | 2.90% | ||
| m | ž | |||
| ? | 9 | 6 | ||
| 80+ | 12 | 26 | ||
| 75-79 | 22 | 43 | ||
| 70-74 | 48 | 74 | ||
| 65-69 | 77 | 90 | ||
| 60-64 | 75 | 90 | ||
| 55-59 | 82 | 83 | ||
| 50-54 | 94 | 102 | ||
| 45-49 | 127 | 112 | ||
| 40-44 | 110 | 110 | ||
| 35-39 | 128 | 106 | ||
| 30-34 | 89 | 88 | ||
| 25-29 | 92 | 102 | ||
| 20-24 | 95 | 106 | ||
| 15-19 | 89 | 78 | ||
| 10-14 | 90 | 83 | ||
| 5-9 | 86 | 57 | ||
| 0-4 | 66 | 79 | ||
| prosek | 37.8 | 40.4 | ||
|
|
|
|
| Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija | Proizvodnja i snabdevanje... | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 638 | 28 | - | 2 | 384 | 1 | 56 | 47 | 9 | 33 |
| Ženski | 381 | 32 | - | - | 114 | 1 | 10 | 71 | 6 | 10 |
| Oba | 1019 | 60 | - | 2 | 498 | 2 | 66 | 118 | 15 | 43 |
| Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
| Muški | 2 | 4 | 15 | 7 | 6 | 25 | - | - | 19 | |
| Ženski | 1 | 8 | 19 | 17 | 53 | 28 | - | - | 11 | |
| Oba | 3 | 12 | 34 | 24 | 59 | 53 | - | - | 30 |
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Beč: Našim vinima 36 medalja („Večernje novosti“, 28. septembar 2013)
- ↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
- ↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7
